Burn after Reading (Film, 2008) - MovieMeter.nl (2024)

Ethan Coen zelf vond deze maffe en bittere thrillerkomedie, een Jason Bourne film, maar dan zonder explosies. In beginsel ging het in dit verhaal over mensen die grote fouten maakten. De regisseurs mixten hun bekende stijl deze keer met elementen uit spionagefilms, een onnozel werkende CIA, oppervlakkigheid, anti-aging en internet-dating. Zoals altijd zijn de dialogen vlijmscherp en het acteerwerk is van een hoog niveau.

Een ruime 7 komt deze film wel toe in mijn ogen. Het is duidelijk een mindere film van de broertjes Coen. Aan de andere kant wel weer behoorlijk geniaal hoe ze zoveel geestige, typerende Coen humor verwerken in een dergelijke film, vooral Clooney en McDormand zijn daar een kei in (onder meer refererend aan O Brother where Art thou en Fargo). Ze hebben overigens ook wel heerlijk overig materiaal tot hun beschikking, met een hilarische rol van Brad Pitt, een zeer leuke rol van Malkovich en zoals reeds genoemd; een Clooney en McDormand die ook naar kunnen presteren. Het einde viel me dan weer heel erg tegen, dat was mijns inziens geen gevalletje 'de schoonheid zit hem in de eenvoud'.

Absoluut vermakelijk, met vlagen heel erg grappig, maar geen topper van deze regisseurs. 3.5*

Niet direct de humor die me aanspreekt. Behoorlijk geforceerd.

Supercast doet wellicht wat werd gevraagd, maar zie er niet meer in dan wat hilariteit, naar het einde vooral wat satire op de CIA...

De Coentjes overtuigen me niet altijd. Dit vind ik maar middelmatig.

Toen deze film op dvd verscheen, zag ik al aan de cover dat het niks voor mij zou zijn. Echter, ik kreeg deze film getipt. Dus toch maar een keer gezien. Maar helaas, zoals ik al had verwacht, dit is helemaal niks voor mij. En na een toch wat tegenvallende Fargo is dit voor mij weer een mindere Coen film.

Het verhaal vond ik teveel van de hak op de tak gaan, CIA, Russen, sportschool, operaties, chantage, overspel... het hele verhaal vond ik al om te beginnen niks en daarbij kwam dan ook nog een vreselijk irritante Brad Pitt als medewerker van een sportschool die vreselijk op je zenuwen werkt. Humor was eveneens mijn type niet, en dus heb ik wederom niet kunnen lachen erom. De hele ontknoping vond ik net zoals het tegenvallende einde matig. Vanaf het moment dat Osbourne Cox op de hoogte werd gebracht over zijn ontslag, had ik al het gevoel dat dit een moeizame zit zou worden. En helaas, dat werd het dus ook. Burn after Reading heeft een prima cast, maar als film heeft het me niet bepaald kunnen vermaken.

The Russians?!?

Net iets minder dan tien jaar oud, maar blijkbaar alweer door de werkelijkheid ingehaald, terwijl omstreeks mijn eerste kijkbeurt zeven jaar geleden iedereen ervan overtuigd leek te zijn dat er totaal geen spanningen meer waren tussen Rusland en het Westen.

Ik had ergens de hoop dat deze film, die in hetzelfde straatje ligt als The Big Lebowski wat betreft kolderieke typetjes en een verhaallijn die eigenlijk maar secundair is aan die typetjes, bij een tweede kijkbeurt zou groeien, net zoals destijds ook bij The Big Lebowski, maar mijn globale indruk van deze film blijft hetzelfde als de vorige keer.

De typetjes zijn leuk, de acteurs hebben er duidelijk veel plezier aan. Aardige domme rollen voor Clooney, McDormand en Pitt. Nog leuker is de rol van J.K. Simmons, die helaas maar kort te zien is. Leukste rol is voor Malkovich die zo heerlijk uit zijn slof kan schieten.

Helaas is de soundtrack datgene dat de meeste roet in het eten gooit, want behoorlijk dramatisch, terwijl het plot en de typetjes erg luchthartig van aard zijn. Het mag los van de film aardig klinken, maar in combinatie met de beelden heb ik zelden zo'n misplaatste soundtrack meegemaakt.

Geen wezenlijk andere indruk dan de vorige keer, wel heb ik hem voor mijn gevoel de vorige keer iets te hoog beoordeeld. Een halfje eraf dus: 3*.

Best leuk.

Net als Fargo een misdaadkomedie, alleen dat een beetje anders. Heel veel bekende acteurs spelen hierin en ze stellen allemaal dan ook niet teleur en hebben veel plezier in hun rol, dat erg goed te zien is. De Coen brothers leveren weer een leuk filmpje af.

Zoals ik al zei, speelt iedereen erg leuk en spelen ook allemaal een lollig typetje. Maar vooral Malkovich speelt Pitt, McDormand, Clooney en Swinton er uit. Hij speelt werkelijk geniaal! Veel beter dan dat hij bijvoorbeeld speelde in Red & Red 2.

Soms is het ook wel lachen, de scenes in bijvoorbeeld de fitness zaal waren mooi belicht en de sfeer is er ook wel een beetje. Soms is het een beetje saai, maar de film grijpt je soms wel helemaal vast.

De vierde film op rij die ik kijk van het Coen Brothers oeuvre. Werd er helaas weer niet erg warm van. Ik mis altijd iets in hun films. Er bleef wederom een leegte achter na het verstrijken van de laatste minuut. Ik kan het niet heel goed plaatsen, maar ik weet wel dat ik dat niet heb als ik een sterke film heb gezien.

Het plot was origineel, op zich leuk bedacht. Trage uitwerking. De manier waarop verschillende karakters en verhaallijntjes bij elkaar komen was grappig, maar nonchalant uitgewerkt. Het berust veel op toevalligheden en onlogische gebeurtenissen waardoor het gewoon niet helemaal goed doordacht lijkt. Een beetje lui.

Acteerwerk prima, dikke cast. Aardig.

De boodschap zat juist in het einde.

Tof.

Nog voor mijn beginjaren op MovieMeter reeds gezien en de buis van toen is nu geenszins nog van toepassing. Met een heel aantal Coens die ik intussen gezien heb, rangschik ik deze redelijk hoog in hun oeuvre. Qua absurditeit, bizarre scènes, ludieke personages en zotte toestanden is dit gewoon goed gemaakt. Elk personage en elk twistje komt optimaal tot z'n recht.

Ook qua cast en rolbezetting is dit top. Brad Pitt en John Malkovich vind ik nog altijd de betere typetjes neerzetten, maar zelfs pietluttige rolletjes als die van J.K. Simmons of Richard Jenkins zijn eigenlijk prima neergezet. Kurkdroog of zielig: larger than life is het sowieso en ik ben blij dat ik het nu beter kan waarderen.

3,5

Een van de beste komedies die ik ken en ook nog eens van de hand van de Coen Brothers. De topcast maakt het helemaal waar in deze film en ze hebben er ook zichtbaar plezier in.

Als Seinfeld (the show about nothing) en Larry David liefhebber spreekt de absurde humor mij direct aan.

Tel daarbij op dat de acteurs elke scene hoe simpel ook boeiend kunnen maken met hun klasse is dit om te smullen.

Het verhaal zit tricky in elkaar en wordt onder de regie van de Coen Brothers perfect uitgevoerd.

De hilarische eindscene en de serieuze aftitel muziek hebben mij tranen in de ogen doen geven van het lachen.

Goeie zwarte komedie. Het verhaal boeit en blijft boeien tot het eind, met een groeiend complex van relaties tussen de personages. En er is nogal een topcast. Brad Pitt lijkt me een karakter te spelen dat heel wat jonger is dan zijn ware leeftijd maar het gaat hem wel goed af. George Clooney zijn inbreng vind ik zeer te waarderen. De rol van John Malkovich; beetje vreemd dat zo’n ex-spook bij het minste geringste door het lint gaat. Verder erg genoten van Frances McDormand.

Burn after watching is hier absoluut niet van toepassing.

Dit is wel een van de meer toegankelijke films van de gebroeders Coen zou ik zeggen. Qua humor en inhoud is deze film niet zo subtiel (of ondoorgrondelijk) als wat van hun andere werk, maar voor humor die draait om misverstanden heb ik altijd wel een zwak. Het plot steekt ook mooi in elkaar, ook al blijft het verhaal relatief eenvoudig. Erg leuke personages ook over het algemeen. Vooral de rollen van Malkovich en McDormand bevielen me erg goed. Weinig acteurs kunnen zo leuk vloeken en tieren als Malkovich.

Brad Pitt krijgt best veel lof, maar ik vond dit eigenlijk juist een van zijn mindere rollen. Misschien komt dat doordat hij een van de minst boeiende personages speelt. Vond de domheid van zijn personages wat over de top. Simmons is wel erg leuk. Die steelt zo'n beetje de show in maar een handjevol scènes. Vond het einde ook erg geinig.

De uitbarstingen van geweld vielen overigens wel wat uit de toon voor mij. Hoewel ze een vertrouwd element zijn in de films van de Coens vond ik het hier enigszins vloeken met de relatief luchtige komedie die de rest van de film toch vooral is. Spionnenkomedie of niet, er staat heel de film maar weinig op het spel.